در منا لبــــــــــــــــیک می گویم به مرگ ســرخ خویش
آری آری دل در این غمخانه یـــــــــــــــــکدل می کنم
سعی من باشد فرات و خیـــــــــــمه گاه من صـــــفا
من طواف کعبه ی ارباب فــــــــــــــــــــاضل می کنم
این مـــــــن و این حنجرو این کام عطشان حســـــین
رسم ابراهیم را یک روزه باطـــــــــــــــــل می کنم
گر که معمار قیام خــــــــــــــــــــــــون و آزادی منم
کربـــــــــــــــــــــــــــــلا را با تن آلاله پازل می کنم
خواهرم زینب ، کــــــجا چشم از تو بردارد حسین ؟
راس خون آلود را هـــــــــــــــــمراه محمل می کنم
نطق قرآن از لبان مــــــــــــــن نمی افتد ، به شوق
خیزران را بر لب و دندان ، قــــــــــــــابل می کنم
کعبه ی شش گوشه ای بر پا کنم در دشــــت خون
جای جای کربلا را کعــــــــــــــــــبه ی دل می کنم
درس دانشــــــــــــــــگاه من هیهات من الذله است
حریت را عاشقان، شـــــــــــــــرط معدل می کنم
خون بپا کردم که تا گویم ستمــــــکاری بس است
ورنه کی شمیشر را بر تن حـــــــــــمایل می کنم
شیردل، روزی درخـــــــــــت ظلم می خشکد زبن
تشنگان معرفت را حــــــــــــــــر عامل می کنم